Friday 14 November 2008

Hoe bedaar storms?

Vir ‘n paar uur na my posting hieronder van gisteraand, het die onrustigheid in my eerder toegeneem as afgeneem. Die storms wat in my woed eerder erger geraak as bedaar. Eindelik gaan klim ek toe maar vroeg met ‘n boek in die bed.

Ek lees Elizabeth Gilbert se
Eat, Pray, Love met ‘n heelgepaste subtitel: One Woman's Search for Everything Across Italy, India and Indonesia. Ek verstom my oor haar onrustigheid en hoe sy dit uit haar wese ban – en dink dat ek dalk ‘n paar van haar ‘metodes’ moet probeer.

Dan slaan die donderweer skielik hier vlak langs my venster. En ek vang myself dat ek die boek neergesit het en so by myself lê en glimlag. My eerste gedagte is: My God is in beheer. En soos die knip van ‘n oog is ek rustig en die storms in my stil.

Ek weet daardie donderslag was spesiaal vir my, om my te herinner aan dit waaraan ek gisteraand herinner moes word. Dat ek nie 'n aardse skrywer, wat oor kontinente heen gesoek het, se ‘metodes’ hoef te volg nie. Die engiste metode is die van die Groot Skrywer. Die Skrywer van mensverhaal. Die Skrywer van die wêreld se storie.

Minder as twee weke gelede het ek dit hier
uitbasuin wat die donderweer vir my bevestig. En gisteraand kon ek met ‘n rusitigheid in my hart gaan slaap, want ek is aan daardie bevestiging herinner.

No comments:

Post a Comment