Die Castle-advertensie met die lied Final coutdown se musiek in die agtergrond is op hierdie stadium een van my gunstelinge en ek dink dit is baie gepas. Oor 20 dae skop die grootste sportgebeurtenis nog in Suid-Afrika af.
Ek is glad nie 'n sokkergeesdriftige nie, maar 'n opgewondenheid begin tog in my roer as ek op 'n Vrydag my geel sokkerhemp aantrek en sien hoe die vlae om my opgaan. En nie net Suid-Afrikaanse vlae nie: soos wat ek daagliks die stad in ry, pryk deelnemende lande se vlae aan lamppale. Dit spreek van trots Suid-Afrikaanse gasvryheid en verwelkoming aan die wêreld.
Ek dink nie enige iemand weet regtig wat om te verwag nie – hoe gaan dit ons verkeer raak; gaan dit net op wedstryddae probleme veroorsaak; hoeveel toeriste gaan hier wees; is Suid-Afrika gereed om die wêreld te ontvang en vele ander vrae duik op elke keer as ek 'n gesprek oor die toernooi het.
My wens is dat alle Suid-Afrikaners wat nog negatief oor die toernooi is, hul houdings binne die volgende 20 dae sal verander. Ek dink dit is 'n wonderlike geleentheid om as nasie saam te staan. Verder kan dit 'n groot inspuiting vir ons ekonomie wees – waarby almal natuurlik gaan baat, selfs die wat negatief oor sokker en die wêreldbeker is.
Gister is 'n biddag vir die toernooi gehou. Alhoewel ek nie met al die aspekte van die geleentheid saamstem nie, dink ek dat dit 'n wonderlike idee was en ek voeg ook my gebede vir die toernooi en Suid-Afrika by die wat gister daarvoor gebid is.
Dra ons land se kleure met trots en versprei positiwiteit, sodat die wêreld kan sien wat ons as 'n nasie werd is!
