Gewoonlik het ek op 21 Mei soveel gedagtes dat ek bladsye en bladsye vol skryf daaroor. (Ander mense doen gewoonlik hierdie retrospeksie/ voornemens oefening op 1 Januarie.) Hierdie jaar was dit egter net nog 'n dag wat ongesiens by my verby gegaan het; en wat ek in 'n mate weggewens het. Ek wou dit nie hê nie en wou nie hê enige iemand moet iets daarvan maak nie. Ek wou in 'n hoekie wegkruip en wag dat dit verby gaan…
Maar kyk ek terug na die tientalle oproepe, sms’e, e-mails en mooi wense (soos bv diè), besef ek hoe geseënd is ek dat soveel mense vir my omgee. Dankie aan elkeen wat (tussen 17 en 26 Mei) moeite gedoen het om dit vir my spesiaal te maak. En hier is paar foto’s van my gedwonge partytjie … wat ek op die ou end soortvan geniet het ;-)
Maar kyk ek terug na die tientalle oproepe, sms’e, e-mails en mooi wense (soos bv diè), besef ek hoe geseënd is ek dat soveel mense vir my omgee. Dankie aan elkeen wat (tussen 17 en 26 Mei) moeite gedoen het om dit vir my spesiaal te maak. En hier is paar foto’s van my gedwonge partytjie … wat ek op die ou end soortvan geniet het ;-)
