Reën vir die siel

Hoe lank wens ek nie nou al vir 'n ordentlike reënbui nie – om die laaste winterstof af te was.

Laat gistermiddag begin iets in my roer, want dáái wind waai. En ek wonder of dit nie dalk net dit is nie.

Terwyl ek wag dat aandete gaar word in die oond, verkyk ek my aan die mat van blommetjies wat van die seringboom af op die gras voor my deur beland het en ek ruik die seringreuk wat tot binne-in my woonstel gewaai word.

Nie te ver weg nie klink die donderweer. En ek wens. Ek hoop. Ek bid vir 'n reënbui wat die nuwe seisoen behoorlik sal inlei.

Later sak 'n donderstorm uit wat my laat voel of ek van binne vernuwe word. Ek voel skoongewas vir die nuwe seisoen wat in my lewe aanbreek en ek sien sommer van vooraf kans vir al die take wat op die oomblik op my lysie is.